Update: Wet inzake de verbetering van de binnenluchtkwaliteit in gesloten plaatsen die publiek toegankelijk zijn
In 2022 werd een federale wet goedgekeurd die een aantal verplichtingen omtrent ventilatie en binnenluchtkwaliteit oplegde aan gesloten, publiek toegankelijke plaatsen. Een deel van de verplichtingen was in principe in voege vanaf 24 november 2023 maar hierover werd weinig gecommuniceerd en bijgevolg werd er weinig gevolg aan gegeven. Recent is door een nieuwe wet (18 mei 2024) een sterke versoepeling toegepast op de timing van de verschillende verplichtingen.
De nieuwe timing is:
01 oktober 2024
De voorwaarden voor een correct gebruik van luchtkwaliteitsmeters worden door een KB vastgelegd, en ook de inhoud en de modaliteiten van de risicoanalyse binnenluchtkwaliteit en het daaraan gekoppeld actieplan worden bepaald.
01 januari 2027
Er wordt vastgelegd welke publieke plaatsen onder de verplichtingen vallen
01 januari 2027 – 31 december 2037:
In deze periode (nader te bepalen) worden volgende zaken verplicht voor deze publieke plaatsen:
Het gebruik van een luchtkwaliteitsmeter;
Het uitwerken en beschikbaar houden van een risicoanalyse binnenluchtkwaliteit;
Het uitwerken van een actieplan indien corrigerende acties nodig blijken uit de risicoanalyse.
Er kan besloten worden om de verplichtingen gefaseerd in te voeren, waarbij ze uiterlijk op 31/12/2037 op alle gesloten plaatsen die publiek toegankelijk zijn van toepassing moeten zijn.
01 januari 2038
Er geldt een certificatieplicht voor de binnenluchtkwaliteit van de publiek toegankelijke gesloten plaatsen, en het label moet publiek kenbaar gemaakt worden.
KB omtrent luchtkwaliteitsmeters en risicoanalyse binnenluchtkwaliteit
Naast de bovenstaande versoepeling van de timing werd in een recent K.B. ook meer invulling gegeven aan de vorm en inhoud van de risicoanalyse binnenluchtkwaliteit die (voorlopig) op vrijwillige basis kan toegepast worden voor publieke plaatsen.
De risicoanalyse omvat een gedetailleerde beschrijving van elke plaats, inclusief oppervlakte, volume, ramen en deuren. Daarnaast worden de activiteiten in die plaatsen beschreven, inclusief hun aard, intensiteit en het maximaal aantal personen dat de plaats kan ontvangen. Ook worden bestaande ventilatie- en luchtzuiveringssystemen geïnventariseerd, en mogelijke bronnen van vervuiling van de binnenlucht geïdentificeerd. Denk hierbij bijvoorbeeld aan printers, tapijten, organische solventen, … De resultaten van representatieve luchtkwaliteitsmetingen worden vermeld, waarbij rekening wordt gehouden met de omstandigheden waarin deze metingen plaatsvonden.
Indien uit de risicoanalyse blijkt dat een goede luchtkwaliteit niet voldoende gegarandeerd kan worden dient hiervoor een actieplan opgesteld te worden. Het actieplan omvat het gewenste binnenluchtkwaliteitsniveau op korte, middellange en lange termijn, beschrijft geplande acties voor ventilatie en luchtzuivering, overweegt extra luchtkwaliteitsmeters om het publiek te informeren, beperkt bronnen van vervuiling en benadrukt het belang van onderhoud van ventilatie- en luchtzuiveringssystemen. Beide documenten moeten gedateerd en ondertekend zijn, en de uitbater moet ze up-to-date houden indien nodig.
Let wel: de risicoanalyse binnenluchtkwaliteit kan vrijwillig uitgevoerd worden voor publiek toegankelijke gesloten plaatsen, maar is sowieso verplicht voor gesloten plaatsen waar personeel wordt tewerk gesteld een risicoanalyse uit te voeren ter identificatie van potentiële bronnen van luchtverontreiniging. In tegenstelling tot de hogervermelde vereisten, is het uitvoeren van CO2-metingen hierbij niet verplicht, maar uiteraard wel aan te raden om een gedegen analyse toe te laten.
Heb je vragen omtrent de risicoanalyse of zoek je een onafhankelijke partij voor het meten van de binnenluchtkwaliteit in uw lokalen? Aarzel dan niet om contact op te nemen met onze experts!
